İsrail ordusunda görev yapan askerler arasında psikolojik rahatsızlık yaşayanların sayısının hızla artması, ülkenin güvenlik yapısında ciddiye alınan bir krize dönüştü. Son dönemde yoğun çatışma atmosferi, uzun süreli saha görevleri ve yüksek stres altında çalışan askerlerin ruhsal dayanıklılığını ciddi şekilde zayıflatmış durumda. Bu tablo, hem bireysel hem de kurumsal düzeyde büyük bir sorun olarak değerlendiriliyor.
Ordudaki askerlerin önemli bir bölümünün travma, anksiyete, panik atak, uyku problemleri ve savaşın oluşturduğu ağır stres nedeniyle psikolojik destek talep ettiği belirtiliyor. Özellikle çatışmaların yoğunlaştığı dönemlerde askerlerin yaşadığı kayıplar, sahada karşılaştıkları şiddet ve belirsizlik atmosferi, ruhsal çöküşü daha da derinleştiriyor. Askeri kaynaklara göre mental sağlık desteğine başvurular son bir yıl içinde olağanüstü bir artış göstermiş durumda.
Psikolojik destek merkezlerinde görev yapan uzmanlar, her bir terapistin yüzlerce askerle ilgilenmek zorunda kaldığını, bu nedenle birebir tedavi süreçlerinin yeterli verimle yürütülemediğini ifade ediyor. Yoğun başvuru nedeniyle hem değerlendirme süreçleri gecikiyor hem de askerlerin iyileşme süreci uzuyor. Bu durum, ordunun genel operasyonel kapasitesinin de olumsuz etkilenmesine yol açıyor.
Savaş sonrası travma belirtilerinin yaygınlaşması, davranış bozuklukları, öfke kontrolü problemleri ve sosyal uyum güçlükleri, hem askerlerin kişisel yaşamını hem de askeri disiplin düzenini tehdit eden unsurlar olarak öne çıkıyor. Özellikle genç askerlerde bu sorunların daha hızlı geliştiği, askeri yükümlülüklerin ağırlığıyla birleşince ruhsal dengenin çok daha kolay bozulduğu gözlemleniyor.
Uzmanlar, psikolojik yükün arttığı her dönemde intihar girişimlerinde de artış yaşandığını belirterek, bu tehlikenin uzun vadeli sonuçlara yol açabileceği konusunda uyarıyor. İntihar vakalarının çoğalması, orduda mental sağlık politikalarının yetersiz olduğunu ve acil önlem alınması gerektiğini ortaya koyuyor.
Bu çerçevede, İsrail ordusunda ruh sağlığını korumaya yönelik daha kapsamlı tedavi programları oluşturulması, askerlerin görev dağılımının psikolojik dayanıklılık gözetilerek yapılması, moral destek çalışmalarının artırılması ve asker-aile iletişiminin güçlendirilmesi gibi adımların kaçınılmaz olduğu değerlendiriliyor.
Ruhsal çöküşün hem toplum hem de ordu için geniş kapsamlı sonuçlar doğurabileceği belirtilirken, uzmanlar sorunun yalnızca bireysel bir problem olmadığını, ülkenin güvenlik stratejilerini etkileyebilecek yapısal bir kriz haline geldiğini vurguluyor.
