Kırım Tatar mutfağının aile mirası lezzet reçetelerini sunmak için memurluktan ayrılan Sibel Çaysever, göbete, sorpa, cantık, çibörek, tabak börek gibi yöresel lezzetleri sunduğu restoranında birçok kişiye de iş imkanı sağlıyor.
Dedeleri 93 Osmalı-Rus Harbi sırasında Kırım’dan Türkiye’ye göç eden ve uzun yıllar Eskişehir’de yaşayan bir ailenin kızı olan Çaysever, çocukluğunda kurulan aile sofralarının tadını başkentlilere ulaştırmaya çalışıyor.
Annesi ve babasının “Ankaralılara çiböreği sevdirme” amacının izinden giden Çaysever, göbete, sorpa, cantık, tabak börek gibi diğer Kırım-Tatar lezzetlerine de restoranında yer veriyor.
Aile yadigarı işletmenin devamını sağlamak için memurluktan ayrılan Çaysever, bugün Ankara’nın Balgat semtindeki 2 farklı şubede 20’den fazla kişiyi de istihdam ediyor.
Çaysever’in müşterilerinin arasında Türk devletlerinin Ankara büyükelçilikleri çalışanları ile Türkiye’de yaşayan Rus ve Ukraynalılar da yer alıyor.
“Her şeyi onların reçeteleriyle yapıyoruz”
Sibel Çaysever, AA muhabirine yaptığı açıklamada, çocukluğunun geçtiği Eskişehir’de çok fazla Kırım göçmeni olduğunu belirterek, her pazar günü geleneksel yemeklerin yapıldığı büyük sofralar kurulduğunu söyledi.
Babaannesinin çok güzel yemekler yaptığını, önce annesinin sonra da kendisinin onun öğrettiklerini pişirmeye başladığını dile getiren Çaysever, Eskişehir’den Ankara’ya geldikten sonra ailesinin bir işletme açmaya karar verdiğini anlattı.
Çaysever, o yıllarda çiböreğin restoran menülerinde yer almadığını belirterek, sözlerini şöyle sürdürdü:
“Annem ‘Yapabileceğim en güzel şey yemek. Ben Kırım mutfağını, göbeteyi, cantıkı Ankaralılara tanıtacağım. Mutlaka çocukluğunun o lezzetlerini özleyen bir kitle vardır’ dedi. Gerçekten de başarılı oldu. Bu iş aslında annem ve babamın emekleriyle bu hale geldi. Ben daha sonra katıldım. O tarihlerde destek çıkıyorduk hep birlikte. Ama asıl emek onların. Yapılan her şeyi onların reçeteleriyle yapıyoruz. Çok hassas çalışırlardı, biz de aynı şekilde yapmaya çalışıyoruz.”
Çaysever, kamu görevinden ayrılıp, restorancılığı sürdürmesinin çevresinde şaşkınlıkla karşılandığını anlatarak, “Sıkılacağımı, bırakacağımı düşündüler. Ama 4,5-5 yıl oldu, mutfak işini çok sevdim. O çocukluk kokuları özellikle büyükleri kaybedince daha önem kazanıyor. İşin gerçeği o mirası sürdürmek hoşuma gitti.” diye konuştu.
